ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ

ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ

ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ระบบนิเวศเป็นโครงสร้างของความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งมีชีวิตกับสิ่งแวดล้อมที่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้อาศัยอยู่ ระบบนิเวศเป็นแนวคิดที่นักนิเวศวิทยาใช้ในการดูส่วนเล็กๆ ของโลกเพื่อให้เข้าใจมากขึ้นว่าเกิดอะไรขึ้นบนโลก ระบบนิเวศประกอบด้วยพื้นที่ที่มีสิ่งมีชีวิตอยู่ และประชากรที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ พืชและโดยเฉพาะสัตว์ต้องการที่อยู่อาศัยอย่างน้อยขนาดที่เหมาะสม เพื่อความอยู่รอดตลอดไป

ตัวอย่างเช่น ในสระน้ำแห่งหนึ่งเราจะพบสัตว์และพืชหลากหลายชนิด ซึ่งสามารถปรับให้เข้ากับพื้นที่น้ำที่มันอาศัยอยู่โดยมีจำนวนแตกต่างกันไปตามสายพันธุ์ ขอบสระดูเหมือนจะแยกออกจากบริเวณโดยรอบ แต่ในความเป็นจริง ปริมาณน้ำในสระอาจเพิ่มขึ้นได้ โดยฝนที่ตกลงมา ในขณะเดียวกันผิวน้ำก็จะระเหยอยู่ตลอดเวลา การไหลเข้าของน้ำจะนำแร่ธาตุและชิ้นส่วนของพืชที่เน่าเปื่อยเข้าไปในสระ ซึ่งตัวอ่อนของยุงและลูกอ๊อดตัวเล็ก ๆ อาศัยอยู่ในสระ แต่จะเติบโตบนบก นกและแมลงที่อาศัยอยู่นอกสระก็มาหากินในบ่อเช่นกัน การไหลเข้าและการสูญเสียของสารนี้ทำให้สระว่ายน้ำเป็นระบบเปิด

หากมีแร่ธาตุเพิ่มขึ้น ก็จะเพิ่มการเจริญเติบโตของพืช

เช่น แพลงก์ตอนพืชหรือพืชน้ำที่อยู่ก้นบ่อ จำนวนสัตว์ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน เพราะมีอาหารอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ เอกภพ แต่เมื่อจำนวนสัตว์เพิ่มขึ้น ทีละน้อย ปริมาณพืชอาหารก็จะลดลง ทำให้จำนวนสัตว์ลดลงตามไปด้วยเนื่องจากอาหารไม่เพียงพอ บ่อจึงมีความสามารถในการควบคุม (Self-regulation) นั่นเอง คือ จำนวนและชนิดของสิ่งมีชีวิตในสระจะคงที่ ที่เราเรียกว่าสมดุล ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ

บ่อน้ำแห่งนี้จึงเป็นหน่วยหนึ่งของธรรมชาติที่เรียกว่า ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ

กล่าวคือ ระบบนิเวศเป็นโครงสร้างแบบเปิดและมีความสามารถในการควบคุมตนเองได้ ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ประกอบด้วยประชากรต่าง ๆ ของสิ่งมีชีวิตและสภาพแวดล้อมที่ไม่มีชีวิต ระบบนิเวศเป็นระบบเปิดที่สัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมโดยการแลกเปลี่ยนสารและพลังงาน จึงเกี่ยวข้องกับระบบนิเวศอื่นที่อยู่ใกล้ชุมชนที่มีชีวิต และสิ่งแวดล้อมเป็นระบบนิเวศหน่วยนิเวศวิทยา

องค์ประกอบทางนิเวศวิทยาสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก ๆ ดังนี้

องค์ประกอบที่ไม่มีชีวิต (ส่วนประกอบที่ไม่มีชีวิต) เป็นส่วนประกอบในระบบนิเวศที่ไม่มีชีวิตเป็นส่วนสำคัญของความสมดุลทางนิเวศวิทยา เป็นความเกี่ยวเนื่อง การมีอยู่ของสิ่งมีชีวิต และ ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ หากปราศจากองค์ประกอบที่ไม่มีชีวิตนี้ ก็จะไม่มีระบบนิเวศน์ แบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ

  • แร่ธาตุคือสารที่มาจากธรรมชาติและเป็นส่วนประกอบแร่ธาตุพื้นฐานของสิ่งมีชีวิตที่ประกอบเป็นเนื้อเยื่อและสารอินทรีย์ เช่น คาร์บอน ไฮโดรเจน น้ำ ออกซิเจน ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส เป็นต้น ส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปของสารละลาย สิ่งมีชีวิตก็ยังใช้ได้
  • สารอินทรีย์ คือ สารที่ได้มาจากสิ่งมีชีวิต เช่น คาร์โบไฮเดรต โปรตีน ฮิวมัส เป็นต้น โดยผ่านการสลายตัวของสิ่งมีชีวิตโดยการสลายตัวของจุลินทรีย์ สร้างใหม่เป็นสารอาหารสำหรับพืช

สภาพแวดล้อมทางกายภาพ ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เช่น แสง อุณหภูมิ ความชื้น เกลือที่เป็นกรด-ด่าง เป็นต้นสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน ทำให้สิ่งมีชีวิตในระบบนิเวศแตกต่างกัน

สรุป ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ

ลักษณะสำคัญประการหนึ่งของระบบนิเวศคือเป็นกลไกควบคุมตนเอง (การควบคุมตนเอง) โดยอาศัยความสามารถของสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศนั้น ๆ ได้แก่ ผู้ผลิต ผู้บริโภค และผู้เล่น การกระจายสารอาหารในสิ่งมีชีวิต หากระบบนิเวศได้รับพลังงาน A ก็จะไม่มีอุปสรรคต่อวัฏจักรสารอาหาร และความสมดุลจะถูกสร้างขึ้นในระบบนิเวศนั้น ตลอดจนโครงสร้างและการเชื่อมต่อ ของสิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดที่ผลิตแร่ธาตุ A สาเหตุและสิ่งแวดล้อมไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก ระบบนิเวศน์จึงมีเสถียรภาพ

เพราะมีความสมดุลระหว่างการทำอาหารและการรับประทานอาหารที่บ้าน ในระบบนิเวศนั้น การปรับตัวนี้จะทำให้เกิดอาหารและเพิ่มจำนวน สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ในระบบสามารถเข้ากันได้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง ประชากรของสปีชีส์ในระบบนิเวศไม่สามารถเติบโตได้ถึงอนันต์ ระบบที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ